Толын каен

Надежда ик кугу ола воктенысе селаште ӱдыржӧ дене илен. Йочасадыште пашам ыштен, Галина ӱдыржым шкет ончен. Галина – 18 ийым темымеке, шочмо селажым коден, мӱндыр олаш илаш куснен. Селаште аваже кодын. Тудын дене серыш гоч кылым кучен, кокланже оксам колтен. Но кок ий гыч йомын.

Ик кеҥеж кечын Надежда мален кертын огыл. Ушыштыжо ӱдыржӧ нерген тӱрлӧ шонымаш-влак пӧрдыныт. Тыгодым пӧртыштӧ йӱк-йӱан шоктен, пуйто пӧртыштӧ ала-кӧ коштын. Но Надежда шкетын илен, садлан тудын деч посна мӧҥгыштӧ нигӧ лийын кертын огыл.

Тӱткынрак колыштмеке, умылен: тиде йочан ошкылмо йӱкшӧ. Изиш лиймеке, малыме пӧлем омса шкеак почылтын, омсалондемыште ӱдыржӧ шоген. Галина йӧршын шкеж гай койын огыл. Шӱргыжӧ какши, кужу ош тувырым чиен, кужу ӱпан. Тылеч ончыч тудо тыгай кужу ӱпым ик ганат куштен огыл ыле. Ӱдыр эркын аважын кроватьше деке лишемын. Изишак пӱгырнен, кидшым Надеждан шӱргышкыжӧ шыман пыштен. Кидше йӱштӧ-йӱштӧ…

– Ӱдырем, толынат?! – пелештен шыман ава. Тыгодым Галина ик мутымат ойлен огыл, лач пустаҥше шинчаж дене аваж ӱмбаке ончен.

– Молан тынар жап серышым возен отыл? – йодын адакат Надежда, но ӱдыржӧ тугак шып шоген. Трукышто уло пӧлем ал тӱс дене волгалтын, аван шинчажымат йымыктарен. Шинчажым почмеке, Надежда пӧлемыште ӱдыржым тетла ужын огыл. Тылеч вара тудо эр марте мален кертын огыл. Эрлашыжым Галинан йолташ ӱдыржӧ тудын колымыж нерген телеграммым колтен. Надежда вигак олашке тарванен. Тушто Галинан йолташ ӱдыржӧ дене вашлийын. Тудыжо ӱдырын пытартыш ийыште чот неле чер дене орланымыж нерген ойлен. Аважлан серышым возашат ӱнарже лийын огыл, а йолташыже-влаклан тидым ышташ чарен. Тӧрланымеке, шке каласкалем манын. Галина черым сеҥаш шонен, ӱшан дене илен.

Надежда аваж деке толмо кечын, илыш дене чеверласен. Черланымекыже, ӱпшӧ чот кушкын улмаш.

Нина.

Юрино посёлко.