Изиэм годым кажне ийын кеҥеж каникуллан ковам дене ялыште иленам. 10 ияшем годым ик ӧрыктарыше случай лийын.
Кастене ковам дек пошкудо ӱдырамаш толын да эрлашыжым чодыраш снегылан пырля каяш ӱжын. Эрлашыжым эрдене, ведрам да котомкам сакен, кумытын чодыраш ошкылна.
Снеге пеш шукыжак огыл. Ик вере погена, изиш ошкылына да адак емыжым пырчын-пырчын чывыштылына. «Атым кузе темаш гын?» – шонен коштам. Шкеже ковам воктенак тошкыштам. Ӧрдыжкырак каем гынат, пошкудо ӱдырамашлан да ковамлан йӱкым жапын-жапын пуэм. «Тыштак улам», – манам.
Ончем, ик вере снеге пеш шуко, йошкар солык гай коеш. Тушко ошкыльым. Погалтышым, пел ведра лие. Ик вере погем, ошкылам, вес вере погем да адак ошкылам. Снегыже шукырак да шукырак, шолдыра. Йырымваш – шып, кайыкат ок муро, эсогыл шыҥат ок витаре. Вуем нӧлтальым, ковамым пеш кычалам. Тудыжо воктенемак улмаш, чонемлан ласкан чучын колтыш да умбакыже погаш пижым. «Ковай, снегыже мыняр шуко!» – куанен ойлем. «Шуко-шуко!» – вашешета ковам. Адакат погем. «Атым темем гын, ачам ден авамлан кастене моктанен ончыктем» манын шонем шке семынем. Рӱмбалгаш тӱҥале. «Ковай, пычкемышалтеш. Мӧҥгӧ кайыман. Уке гын корным огына му», – ойлем ковамлан. «Муына-муына», – вашешта тудо.
Умбалнырак еҥ-влакын кычкырыме йӱкышт шокташ тӱҥале. Моло-влакат снегым погат, шкетын огынал манын шоналтышым да уэш снегым погаш пижым. Ындыже ведрам темышым. Ончем, тораште огыл тул коеш. Ковам, шортын, мый декем куржын тольо, ӧндалеш. Ачамат – тыштак, пошкудо ӱдырамаш – пелашыж дене. Ачам мыйым кидышкыже нале да чот ӧндале. «Ковай, ончал, мый ик ведра снегым погенам. Тыйын ведрат кушто?» – манам. Ковам лӱдмыж дене атыжымат чодыраш йомдарен улмаш. Мыйым пел кече кычалмышт нерген вара гына пален нальым.
Воктенем вара кӧ лийын? Йодмемлан кӧ вашештен? Осал вий але мыланем полшышо суксем? Кызытат ом пале. Тылеч вара ковам мыйым, кушкын шумешкем, чодыраш пырля налын огыл.
Татьяна.
Волжск.
Интернет гыч налме фото.