Икана шкет ӱдырамашын омсашкыже ала-кӧ тӱкалта. Ӱдырамаш омсам почеш – пӧръеҥ шога. «Поро кече. Мыланем изишак оксам пуэн кертат?» – йодеш.
– «Молан тыланет оксам пуышаш улам?» – ӧреш ӱдырамаш.– «Мыйын пел кидем уке…» – «Йӧра, оксам пуэм, но тый кудывече гыч кермычым пӧртыш нумал оптет».– «Кузе тидым ыштем? Пел кидем укес!»
Ӱдырамаш ик кидшым туп шеҥгеке кораҥда, уремыште кийыше ик кермычым налеш да пӧртыш нумал пурта. Тыге кузе ышташ кӱлешым ончыкта. Пӧръеҥ кермычым кечыгут нумалеш. Пашам пытарымеке, ӱдырамаш тудлан оксам пуа.
Ий почеш ий эртат. Ик кечын ӱдырамашын омсашкыже адак тӱкалтат. Омсам почеш – палыдыме пӧръеҥ шога. Тудо шергакан вургемым чиен, чапле машина дене толын. Палыдыме еҥ ӱдырамашлан окса орам шуялта да ойла: «Кучо, тиде тыйын оксат!» «Мо дене тынар оксам суленам?» – йодеш ӱдырамаш. «Икмыняр ий ончыч лач тый мыйым шке виемлан ӱшанаш таратенат», – вашешта пӧръеҥ.
Ӱдырамаш сайынрак ончалеш да ужеш: поян пӧръеҥын пел кидше уке. Оксам мӧҥгеш шуялта да каласа: «Нал мӧҥгеш ты оксатым да пу тугай еҥлан, кӧн ик кидшат уке».