Чыве але арслан улат?

Ик фермер шуко чывым ашнен. Тыгак яра жапыште тура кӱ курыкыш кӱзаш йӧратен. Икана курык коклаште кайык пыжашым ужын, тушто кум арслан муно киен. Иктыжым налын конден да чыве пыжашыш пыштен.
Чыве арслан игым пӱктен луктын. Тудо моло чыве семынак кушкын, чоҥештыл моштымо ӱмбач чывыгашташ тӧрштен кӱзен. Но южгунам шижын, пуйто шке илышыжым огыл ила.
Икана шоҥго арслан, кочкышым кычал чоҥештылшыжла, чыве-влак коклаште самырык арсланым ужын. Туддеч иктат лӱдын огыл, мӧҥгешла, агытан-влак поктен-поктен колтеныт. Шоҥго кайык самырык арслан воктеке волен шинчын. Ӧрын куржталше чыве-влакым ужын, самырык кайыкат мландыш волен шинчын да вуйжым шулдыр йымак шылтен. Но шоҥго арслан тудым кӱчшӧ дене руалтен кучен да кӱшкӧ южышко нӧлталын. Вара тудым мучыштарен, самырык арслан кӱ гай ӱлыкӧ камвозаш тӱҥалын. Кенета мардеж дене шулдыржо шаралтын, тудым южышто ала-могай вий кучымым шижын. Шинчам почын да мландым ужын. Ӱлнӧ – чыве вӱта, тудым ондак шке тӱняжлан шотлен. Шоҥго арслан самырык кайык дек лишемын да каласен: «Чоҥеште почешем».
Нуно ер серышке волен шинчыныт. Самырык арслан ерыште шкенжым ужын, а воктеныже – шоҥго арсланым. Тунам гына кӧ улмыжым умылен.
Садлан шарныман: кӧлан шкендым шотлет, тугаяк лият. Воктене улшо-влакат шонымашетым, койышетым, ошкылетым вашталташ полшат.