Людмила Григорьева, Йылмым, литературым да историйым научнын шымлыше В.М.Васильев лӱмеш марий институтын директоржо:
– Ача-ава-влак шке чон падырашыштлан нимучашдыме кугу йöратымашым пöлеклат, шочшо-шамычат тыгакак вашештат. Тиде – еш илышын, тукымвожын тÿҥ негызше.
Ачан кечыж вашеш тÿнямбалысе кажне ачалан кугу деч кугу таум каласена! Те мемнам араледа, тÿрлö нелылык деч мыланна кораҥаш полшеда, поро тынысле шинчымаш корнынам волгалтареда. Уло чон шокшынам Тыланда пöлеклен, тазалыкым, кужу ÿмырым, еш пиалым, вий-куатым, сеҥымашым тыланена.
Йöратыме ачана Яков Викторович Александров (1945–2020) кызыт вес тÿня гыч мемнам эскера. Илымыж годым Морко кундемысе «Передовик» колхозышто шофёрлан ятыр ий тыршыш, шочмо Шап Унчо ялысе сöсна фермым вуйлатыш, мер пашаштат чолга ыле. Ешыштына аваланна ÿшанле пелаш, мыланна эн сай ача, поро коча да кугу йолташ лийын кодеш…
«Эн тÿҥжö – Айдеме лийза» манмыже эре ушыштына. Ик гана тыге ойлымыжлан изи уныкажын йодмыжым шарналтышым: «Чочой, кызытше айдеме огынал мо?» Коча тунам уныкажлан моткоч сай вашмутым пуыш.
Шот да рат дене илаш туныктымыжо пашаштына полша. Пÿртÿсым, шочмо йылмым, йÿлам, шочмо калыкнам, кундемнам, Шочмо элнам йöратымыже марий чоннам ырыкта. Пеҥгыдын каласыме чын мутшо уш-акылнам пÿсемда, тунемаш ÿжеш. Ачай, тау ÿшаным пуыметлан.
Илыш корныштына йöным ыште. Суапыште лий.