Ты кечылан шӱльывуй лӧзаҥ шуэш. Креса-ньык-влак йӱрым вученыт, тудо поян шурно лектышым сӧрен.
Ты кечын шӱльӧ пучымышым шолтеныт. Но ӱстел коклаш шичме деч ончыч имньым пукшеныт. Идалык мучко ынже черлане манын, тудлан шӱльӧ шӱмым шолтымо парым шӱлыктеныт.
А ӱдыр лишыл жапыште марлан лекнеже гын, шӱльӧ кисельым шолтыман, тудым кочман да мискыжым нулыман.
Ты кечын могай игече, тугаяк лиеш Полан кечын, 11 августышто.
Кушкыллаште лышташ нарынчалгаш тӱҥалын – шыже ондак толеш.
Кӱдырчӧ чот рашкалтара – шолемлан.
Чодыра емыж чот шочын – йӱштӧ телылан.
Ты кечын у пашалан пижман огыл.
Ты кечын оксам ны кӱсын налман, ны арымеш пуыман огыл.