Иленыт марий ден вате. Ватыже пеш шала йылман улмаш. Мом ужеш-колеш, мӧҥгыштӧ мо ышталтеш, таче марийже дене мом кутыреныт да тулеч молымат пошкудышто каласкала. Марийлан тиде келшен огыл, садлан ватыжым чӱчкыдын шылтален. Ятыр шонкалымек, марий ватыжым туныкташ шонен пышта.
Ялыште апшаткудо уло. Тушто пашам ыштыше апшатым калыкыште лӱмжӧ дене ойлен огытыл, «Кузнеч» веле маныныт.
Марий ик кастене ватыжлан ойла:
– Мый таче Кузнечым пуштын кудалтышым. Тый тидым нигӧлан ит ойло.
– Капшым вара кушко чыкышыч!
– Ял шеҥгелнысе тумо йымалан тойышым.
– Кузе тыге ышташ тоштынат, ынде вет тыйым шындат?!
– Пешыжак ит ойгыро, чыла сай лиеш, шонем. Тидым вет нигӧ ок пале.
Эрдене суртыш кок милиций пашаеҥ толын пурыш, марийым пӱтырен кучыш.
– Кузнечым пуштынат?
– Пуштынам.
– Тумо йымалан тоенат?
– Тоенам.
– Нал кольмым, кайышна. Ончыктет куштыжым-можым.
– Кольмо ок кӱл докан. Мый тыланда тугак ончыктем.
Тумо воктеке миен шогалыт. Марий пушеҥге вож йымач шырпе коробкам пургед луктеш, почын ончыкта. «Колоткаште» колышо шудышырчык кия.
– Мо тиде тыгай?
– Шудышырчык. А рушлаже кузнечик лиеш. А Кузнеч – шке паша верыштыже. Колыда чай апшаткудо гыч шоктышо чӧгыт йӱкым?
Чыла рашеме: вате ала-мо татыште, пошкудыш миен, марийжын ойлымыжым каласкален шуктен улмаш. А нуныжо милицийыш увертареныт.
Марий ватыжлан ойла:
– Ужыч, мом тыйын шала йылмет ыштылеш? Ынде ял калык ончылно воштылтышыш лектыч. Умбакыжат тыгак тӱҥалат гын, поктен луктам сурт гыч.
– Шаҥгак тыге ойлаш ок лий ыле мо, а то эре «шала умша, шала умша». Умылтарен от мошто! – вате ваштареш руале.
Вашталтеш мо ватын койышыжо? Илыш ончыкта.
Микывыр Лаймыр.
Йошкар-Ола.
Пагалыме лудшына-влак. Илышыштыда шыргыжалаш таратыше иктаж томаша лийын гын, редакцийыш серышым возен колтыза.