Салам лийже, «Кугарня» газет редакций. Тений кеҥежым лийше ик историй дене палдарынем.
Пелашем дене Йошкар-Ола воктене шке пӧртыштына илена. Кеҥежым Рома командировкыш каен, а мый каныш кечылан авам дек ялыш кудальым. Авам кок пӧлеман пӧртыштӧ шкетын ила. Тудын малыме пӧлемже пурымо омса воктене верланен, а мый, кас шумеке, вес пӧлемышке малаш возым.
Йӱдым омсам кырыме йӱкеш помыжалтым. Иктаж-кӧ шкенанак толын, очыни, шонышым. Уке гын кузе тудо кудывечыш логалын, капка ӱмбач пураш ок лий: пеш кӱкшӧ. Кынельым да омсам почаш ошкылам. Омсам чотрак веле кырат. «Катя, вашкерак поч», – авам ойла омса вес велне. А йӱкшӧ вес семын чучеш. Авамын малыме пӧлемже воктеч эртен кайымем годым кроватьыште кийыше авам ойла: «Ит поч, мый тыште улам. А омса вес велне кӧ кыра – ом пале».
Тылеч вара омсам кырымым чарнышт. Омыюа лӱдынат омыл. Савырнышым да малаш кайышым. Эрлашыжым эрдене авам йӱдым лийше томаша нерген каласкалыш: пуйто тудо мыйын семынак омсам кырыме йӱкеш помыжалтын, а мый пуйто омсам почаш сӧрвален йодынам. Но авам омсам почмо деч ончыч пӧлемышкем ончалын, мый шке верыштемак маленам.
Саде кечынак кечывал жаплан пелашем йыҥгыртыш. Тудо омылан, вес тӱнясе илышлан пешыже ок ӱшане. А ты гана йодеш: «Тендан чыла сай?» Мый ӧрым. Вара Рома йӱдым ужмо омыж нерген каласкалыш, ик омак тудлан икмыняр гана кончен. Пуйто авамын пӧртшӧ йыр ала-мо кугу да шеме коштеш да кӧргышкӧ пураш толаша, омсам кыра.
Кеҥеж деч вара тиде случай мондалтын ыле. Ынде иктаж тылзе наре пелашем ик объектыште чоҥымо пашам шукта. Мӧҥгӧ пелйӱд лишан гына толеш. Кастене мый шукыж годым кокымшо пачашыште малыме пӧлемыштына телевизорым ончен кием. Капкамат, омсамат тӱкылем. Пелашем толеш гын, гараж омса гоч шке сравочшо дене почын пура.
Шукерте огыл пелйӱд деч ончыч омсам кырыме йӱкым колам. Пелашем эше пашаште ыле. Тудо ондакрак толын манын, омсам почаш тарванышым да шке семынем шонкален ошкылам: «Машина кудал толмо йӱкым шым кол, капка йӱкат ыш шокто». Омса дек миен шогальым да йодам: «Рома, тый улат мо?» Вашмут уке. Омсам шым поч, пелашем дек йыҥгыртышым. А тудо паша верже гыч эше лектынат огыл улмаш.
Пелйӱд деч вара машина кудал толмо йӱк шоктыш. Тиде Романын машинаже, тудым тора гычак палем. Ӱлык куржын волышым, чайым шолаш шындышым. Омсам почаш миен шогальым да шонем: «Рома але ок пуро, капка йӱкат ыш шокто, гараж омса йӱкым садак колам ыле». Окнаш ончальым – нимогай машина ок кой. Чайым темаш кайышым, тунамак омсам тӱкалтышт. Тылеч ончыч мо лиймым шарналтен, кӧ толын манын йодым. Но адак иктат ыш вашеште. Пелашемлан йыҥгыртышым, а тудо паша гыч лектын гына.
Пел шагат гыч адак машина йӱк шоктыш, капкам почын пурышт. Омсаш тӱкалтышт. «Рома, тый улат мо?» – йодым. «Мый, конешне. Тыйже кӧм вучет?» – лие вашмут. «Пытартыш кок шагат жапыште тый кумшо гана толат, садлан йодам», – пурымекыже умылтарышым.
Рома мыйын ойлымемлан ик мутымат ыш пелеште, йодышташат ыш тӱҥал. Мо тиде лийын, каласен ом мошто. Ик палымем ойлен ыле, тыгай годым омсам почат гын, суртышкет ойгым пуртет.
Екатерина.
Йошкар-Ола.